rozgniewać się

См. также в других словарях:

• rozgniewać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zacząć odczuwać silny, narastający gniew; rozzłościć się, rozwścieczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Matka rozgniewała się na syna. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozgniewać — dk I, rozgniewaćam, rozgniewaćasz, rozgniewaćają, rozgniewaćaj, rozgniewaćał, rozgniewaćany «wywołać w kimś gniew; rozzłościć, zirytować» Rozgniewał go swym uporem. Rozgniewany ojciec. rozgniewać się «wpaść w gniew, wybuchnąć gniewem; rozzłościć… …   Słownik języka polskiego

• wściekać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wściekać sięam się, wściekać sięa się, wściekać sięają się {{/stl 8}}– wściec się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, wścieknę się, wścieknij się, wściekł się, wściekła się, wściekli się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wpadać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozindyczyć się — [wym. roz indyczyć się] dk VIb, rozindyczyć sięczę się, rozindyczyć sięczysz się, rozindyczyć sięycz się, rozindyczyć sięczył się pot. «wpaść w złość, rozgniewać się» Rozindyczyć się na kogoś …   Słownik języka polskiego

• zezłościć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wpaść w złość; rozgniewać się; zdenerwować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zezłościć się na kogoś. Zezłościć się z jakiegoś powodu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozeźlić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wpaść w złość, gniew; rozzłościć się, rozgniewać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozeźlił się na współpracowników. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zeźlić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozzłościć się; rozgniewać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zeźlić się na wszystkich, na kogoś. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozzłościć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zacząć odczuwać bardzo silnie złość; rozgniewać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozzłościła się na koleżankę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wzburzyć — dk VIb, wzburzyćrzę, wzburzyćrzysz, wzburz, wzburzyćrzył, wzburzyćrzony rzad. wzburzać ndk I, wzburzyćam, wzburzyćasz, wzburzyćają, wzburzyćaj, wzburzyćał, wzburzyćany 1. «spowodować burzenie się, kłębienie, falowanie czegoś; zmącić, zwichrzyć,… …   Słownik języka polskiego

• rozsrożyć — dk VIb, rozsrożyćżę, rozsrożyćżysz, rozsrożyćsroż, rozsrożyćżył, rozsrożyćżony książk. «uczynić kogoś srogim, sroższym, doprowadzić kogoś do gniewu, do wściekłości; rozgniewać, rozzłościć» Upartym milczeniem rozsrożył go jeszcze bardziej.… …   Słownik języka polskiego

• rozsierdzić — dk VIa, rozsierdzićdzę, rozsierdzićdzisz, rozsierdzićsierdź, rozsierdzićdził, rozsierdzićdzony rzad. rozsierdzać ndk I, rozsierdzićam, rozsierdzićasz, rozsierdzićają, rozsierdzićaj, rozsierdzićał, rozsierdzićany, książk. «doprowadzić kogoś do… …   Słownik języka polskiego